Φρούτα

Πιστεύεται ότι τα μήλα ήρθαν στην Ευρώπη από την Κεντρική Ασία. Κατά τη μακρά περίοδο ανθρώπινης κατανάλωσης αυτών των χρήσιμων φρούτων, έχει αναπτυχθεί ένας τεράστιος αριθμός διαφορετικών ποικιλιών μηλιών, που διαφέρουν ως προς τον χρόνο ωρίμανσης και τη γεύση.

Το κυδώνι είναι ένα οπωροφόρο δέντρο που φτάνει τα 5 μέτρα ύψος. Έχει οβάλ φύλλα καλυμμένα με τρίχες από κάτω. Ο καρπός του κυδωνιού είναι επίσης τριχωτός, οβάλ ή αχλαδιάς. Το κυδώνι μας το έφεραν από την Ασία. Σήμερα φύεται στην Ουκρανία, τη Μολδαβία και την Κεντρική Ασία. Αυτή η καλλιέργεια εκτιμάται για τους αρωματικούς καρπούς της και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως υποκείμενο αχλαδιού. Αυτό το φυτό πολλαπλασιάζεται με σπόρους, στρωματοποίηση και μοσχεύματα. Οι καρποί του τρώγονται ωμοί και χρησιμοποιούνται στη μαγειρική. Τα κυδώνια χρησιμοποιούνται για την παρασκευή κομπόστες, γεμίσεις πίτας, μαρμελάδες, ζελέ και καρυκεύματα για πιάτα με κρέας.

Το λεμόνι είναι ένα δημοφιλές εσπεριδοειδή. Η Νοτιοανατολική Ασία θεωρείται η γενέτειρα του λεμονιού. Σήμερα το λεμόνι καλλιεργείται σε χώρες με τροπικό και υποτροπικό κλίμα.

Η γλυκόπικρη, ξινή και σοκαριστικά αναζωογονητική γεύση του γκρέιπφρουτ είναι λίγο περίπλοκη όταν το δοκιμάζετε για πρώτη φορά. Και τότε μπορείτε απλά να το «ερωτευτείτε», όπως η σοκολάτα. Αλλά, εκτός από την ασυνήθιστη γεύση και το άρωμά του, είναι επίσης μια αποθήκη βιταμινών, μετάλλων, αμινοξέων και άλλων χρήσιμων ουσιών.

Η θρυλική «Οδύσσεια» του Ομήρου αναφέρει θαυμάσια φρούτα που ωριμάζουν στους κήπους του Πέρση βασιλιά. Αυτά τα φρούτα ήταν αχλάδια, με τα οποία σήμερα είναι δύσκολο να εκπλήξει κανείς.

Η Βερίκοκο είναι ένα οπωροφόρο δέντρο που ανήκει στο γένος δαμάσκηνων, τριανταφυλλιάς. Ο καρπός του δέντρου είναι η βερίκοκα, ένας λαμπερός, πορτοκαλοκίτρινος καρπός με σπόρους με απαλή, ζουμερή σάρκα και γλυκιά ή ξινή γεύση.

Η ιστορία της γνωριμίας των ανθρώπων με το άγριο ροδάκινο ξεκίνησε πριν από 4 χιλιάδες χρόνια στη μακρινή Κίνα. Με την ανάπτυξη και τη φροντίδα αυτών των υπέροχων δέντρων, οι Κινέζοι καλλιέργησαν τη ροδακινιά, και με αυτή τη μορφή διαδόθηκε ευρέως στην Ινδία, το Ιράν και πολλές ασιατικές χώρες. Χάρη στον Μέγα Αλέξανδρο, η κουλτούρα του ροδάκινου έφτασε στις χώρες της Νότιας Ευρώπης και αργότερα έφτασε στην κεντρική Ευρώπη. Αλλά οι ροδακινιές αναπτύσσονται καλύτερα σε χώρες με τροπικό κλίμα, που είναι οι μεγαλύτεροι εξαγωγείς στον κόσμο - Κίνα, Ινδία, Ιταλία, Ελλάδα.

Η δαμασκηνιά είναι ένα οπωροφόρο δέντρο που ανήκει στην οικογένεια των τριαντάφυλλων, υποοικογένεια των δαμάσκηνων ή της αμυγδαλιάς. Ο καρπός του δέντρου είναι ένα δαμάσκηνο, το οποίο μπορεί να είναι μικρό, μεσαίο ή πολύ μεγάλο· το χρώμα του ώριμου καρπού είναι μπλε, σκούρο μωβ ή σχεδόν μαύρο (αυτό εξαρτάται από τον τύπο του δέντρου).

Η κερασιά είναι θάμνος ή χαμηλό δέντρο, που δεν υπερβαίνει τα 7 μέτρα, από την οικογένεια των τριαντάφυλλων, που ανήκει στο γένος των δαμασκηνιών. Οι καρποί του έχουν σχήμα στρογγυλό και σκούρο κόκκινο χρώμα. Τα κεράσια είναι πρωτότυπα στη δομή τους: ένα λαμπερό, γυαλιστερό κέλυφος κρύβει νόστιμο, ζουμερό πολτό και ένα μικρό κουκούτσι.

Η κερασιά είναι ξυλώδες φυτό και ανήκει στην οικογένεια των Rosaceae. Πήρε το όνομά του από το αγγλικό «cherry». Αλλά η άποψη ότι τα κεράσια προέκυψαν ως αποτέλεσμα της εκτροφής κερασιών είναι εσφαλμένη.